Basından

Mandalina gibi barınaklarda arayın can yoldaşlarınızı, petshoplarda değil! YAZAN: ADALET ÇAVDAR Salgın gündeme geldiğinde, başlangıçta en çok yaşlılar konuşulmuştu. Sanki her şey onlar suçuymuş, hastalık onlar yüzünden yayılıyormuş gibi davranmaya başlamıştı insanlar. Tavırlarının ne kadar onur kırıcı olduğunu ve bir gün kendilerinin de yaşlanacaklarını düşünmüyorlardı. Gerçi, salgın öncesinde de yaşlılık kavramı, hep bir sorun gibi anılırdı toplumumuzda zaten. Ailenin temel dayanağının saygı ve sevgi olduğu sıkça söylenir ama bu, bana hep yalan gibi gelir. Benzetmem yanlış anlaşılmaz umarım, Frida ile Mandalina yaşlılık meselesini tekrar düşünmeme neden oldu. Will Gmehling’in yazdığı, Anna Höglund’un resimlediği ve Çağla Vera Kılıçarslan’ın Türkçeleştirdiği kitap, Ginko...

Okumaya Devam Et →

Korku insanı suskunlaştırır. İnsan, kendini nasıl anlatacağını bilemediğinde sözcükleri aramaktan vazgeçer. ÖZLEM TOPRAK Bir çocuğun ilk dünyası evidir. Okula başladığı anda o dünya genişler ve dengeler değişir. Hepimiz o başlangıcı dün gibi hatırlarız. Bazılarımız için o başlangıç daha da zorlu olabilir. Maryam Madjidi’nin kendi hayatından izler taşıyan Benim Adım Maryam (Je m’appelle Maryam) kitabı, ailesinin kararıyla ülke değiştirmek zorunda kalan küçük bir kızın iç dünyasına odaklanıyor. Ginko Çocuk Yayınları tarafından basılan Benim Adım Maryam, deneyimli ve ödüllü illüstratör Claude K. Dubois’nın pastel tonlu, zarif çizimleriyle dikkat çekiyor. Ferhat Sarı’nın çevirdiği kitap son derece yalın bir anlatıma sahip. Yazar, ismini vermediği iki ülke ve...

Okumaya Devam Et →

Maryam’ın sessizliği, prensleri tarafından kurtarılmayı bekleyen Rapunzel’in de Sindirella’ın da sessizliğine benzemiyor. ZELİHA TAŞDEMİR İnsanın bir konuda sıkıştığı zaman ötekini suçluyor oluşu çocuklukta öğrenilen bir davranış olmalı. Bir çocuğun başka bir çocuğa “Sen pissin seninle oynamak istemiyorum” demesini bazılarımız önemsemezken bazılarımız bu çirkin olaya zihninde birkaç dakikasını ayırır ve işine kaldığı yerden devam eder. Aynı cümlenin benzerini yetişkin birinin bir çocuğa kurduğuna tanık olsak o yetişkini ayıplamakla kalmaz oracıkta rezil ederiz. Peki, yetişkinin bu davranışına tanık olan başka bir yetişkin yoksa ne olacak? Böylesi bir olayı sonradan duymuş olmak insanda öfkenin belirmesinin yanında çaresiz hissetmesine de neden oluyor. Bir yıl...

Okumaya Devam Et →

Maryam Madjidi'nin yeni kitabı 'Benim Adım Maryam', Ferhat Sarı çevirisiyle Ginko Çocuk tarafından yayımlandı. Belçikalı çizer Claude K. Dubois’in, Maryam’ın içinden geçen duyguları birkaç dokunuşla görünür kıldığı pastel illüstrasyonlarının eşlik ettiği hikâye, son derece sade bir dille ve son derece çarpıcı bir şekilde sığınmacı bir çocuğun yaşadığı ruhsal çalkantılara ayna tutuyor. GÜNEŞ KOCAGÖZ Dünya’da ve Türkiye’de ilk romanı 'Marx ve Oyuncak Bebeği' ile kendinden söz ettiren Maryam Madjidi yeni kitabı 'Benim Adım Maryam'ı bu kez çocuklar için yazdı. Concourt ve Ouest-France Etonnants Voyageurs Roman Ödülü’nün yanı sıra Notre-Dame de Sion Fransız Lisesi ile Notre-Dame de Sionlular Derneği tarafından 2008 yılından...

Okumaya Devam Et →

ÇAĞLA VERA KILIÇARSLAN Yetişkinleri anlatan göç hikayelerine aşinayız, peki ya henüz yaşantılarını onlar gibi anlamlandıramayan, seslerinin ulaşılabilirliği sınırlı olan çocukların yaşadıkları? Maryam’ın ailesi, onun doğduğu ülkeden ayrılmaya karar veriyor. Maryam, Ora’dan kalkan bir uçağa binip ve indiğinde kendini Bura’da buluveriyor. Bura, yabancısı olduğu, her şeyi yeniden keşfetmesi gereken bir dünya ve kitaptaki ilk üç başlık, Bura’nın Maryam için ne demek olduğunu ortaya koyuyor: Bura’da Maryam oyun oynamıyor çünkü valizler çok doluydu, oyuncak bebekleriyle pelüşlerine yer yoktu, onları ülkesine bırakmak zorunda kaldı. Araf’ta büyümek Bura’da Maryam konuşmuyor çünkü okulda konuşulan dil, anne babasının konuştuğu Ora’daki dile hiç benzemiyor. Kafasının içinde iki dil hiç durmadan çekişiyor,...

Okumaya Devam Et →

Ginko Çocuk'un “Kimsesiz” adıyla yayınladığı kitabında Sarah V. çocuk edebiyatında pek az yer bulan büyük toplumsal sorunlardan birine, evsizliğe eğiliyor. Ginko Çocuk, Sarah V.nin çocuk edebiyatında pek az yer bulan büyük toplumsal sorunlardan birine, evsizliğe eğildiği “Kimsesiz” adlı kitabını yayınladı. Daha önce “Akim Koşuyor” adlı kitabı da Ginko Çocuk tarafından yayınlanan Claude K. Dubois, “Kimsesiz”in resimlerini çizdi. Her iki ismin buluşmasından ortaya, çoğunluğun görmezden gelmeyi yeğlediği evsizlere bir yüz ve kişilik kazandıran, konuya acıma duygusu yerine (içimizdeki) çocuk duyarlılığıyla yaklaşan, önyargı ve korkularımızı sarsan, gücü kendinde saklı bir resimli kitap çıktı. Ferhat Sarı tarafından Türkçe’ye çevirilen kitabın arka kapağında, kitapla...

Okumaya Devam Et →

Claude K. Dubois ve Sarah V., her yaşı hayran bırakacak bir sadelikle işlemişler öyküyü. Öyle bir uyum içinde birleştirmişler ki resimle metni, kitabı kapadığımda, resmin nerede bitip metnin nerede başladığını, hangi cümleyi harflerden hangilerini resimlerden okuduğumu hatırlamıyordum. MEHMET ERKURT 2020’ye veda ettiğim, kaygılarla ve mesafelerle parlaklığını büyük ölçüde yitirmiş bu Aralık ayında beni mutlu eden şeylerden biri, Akim Koşuyor’dan sonra yeniden Claude K. Dubois’yla buluşmak oldu. Belçikalı sanatçının resimlediği, hikâyesini kızı Sarah Van Linthout’un (Sarah V.) yazdığı Kimsesiz, sakin resimleri, kısacık metinleriyle beni yine o çok sevdiğim derin sessizliğe itti. Eserin düşündürdüklerini sıraya sokma çabama, bir eserin bunları düşündürebilmesine ve...

Okumaya Devam Et →

“Kimsesiz’in bir ismi yok, Kimsesiz’in bir yüzü yok, Kimsesiz’in bir geçmişi, bir geleceği yok.” OLCAY MAĞDEN ÜNAL Ajan Literer, 2019’un eylül ayında çevrimiçi yayın hayatına başladığında ilk yazımı henüz yenidoğan aşamasındaki bir yayınevine, Ginko Çocuk’a ayırmıştım. O tarihin üstünden sadece bir buçuk yıl geçti ve Ajan Literer artık matbu hayatına yelken açarken Ginko Çocuk da birbirinden önemli ve hassas konuya seçtiği harika kitaplarla parmak bastı. Özgürlüklerimizin kapana kısıldığı, bir yıldır tepemizde dolanan pandemi bulutları sebebiyle köşelerimize sindiğimiz bu distopya günlerine bir parça nefes, bolca fikir, epey bir yenilik getireceğine inandığım bu yeni derginin gelişini yine bir Ginko Çocuk kitabıyla kutlamak isterim. Bu...

Okumaya Devam Et →

Ginko Çocuk‘tan yine harika bir kitap daha! “Kimsesiz” adlı bu kitap sokakta yaşayan kimsesiz bir adamın bir günü üzerinden ilerliyor. Benim oldukça önemli bulduğum bu kitap evsizlerle çalışan yazarın çalışmalarından doğmuş, çok da iyi olmuş. Daha önce sokakta yanından geçiverdiğimiz ya da haberlerde bir şeyler duyduğumuz evsizlerle ilgili herhangi bir kitaba rastlamamıştım. Bu nedenle böyle bir kitabın dilimize çevrilmiş olmasını çok çok önemli buluyorum. Kimsesiz’i Sarah V. yazmış, Claude K. Dubois resimlemiş, Ferhat Sarı ise Türkçeye çevirmiş sonuçta ortaya her yaşa hitap edebilen güzel bir eser çıkmış. Kimsesiz, öncelikle çok resimli ve az yazılı bir kitap. Suluboya dokunuşlarına sahip sade-güzel...

Okumaya Devam Et →

Kitaplarında aile içi şiddet, dayanışma, dostluk, göçmenlik, hayvan hakları, kadına yönelik şiddet gibi konuları ele alan Tienti, Tavşanla Yolculuk kitabında bu kez bir tavşanın gözünden toplumu irdeliyor. Salon Salam’ın yazarı Benjamin Tienti’nin Tavşanla Yolculuk adlı kitabı Ginko Çocuk tarafından yayınlandı. Kitaplarında aile içi şiddet, dayanışma, dostluk, göçmenlik, hayvan hakları, kadına yönelik şiddet gibi konuları ele alan Tienti, bu kitabında bir tavşanın gözünden toplumu irdeliyor. Futbol oynamayı değil yemek yapmayı seven, yaşıtlarıyla pokemon kartları değiş tokuş etmektense evcil tavşanıyla zaman geçirmeyi tercih eden bir çocuk... Kendi hayatını yaşamak zorunda olduğunu ileri süren, evrene enerji göndermekle meşgul bir anne… Eşi evi terk ettiğinden beri evdeki...

Okumaya Devam Et →